Bilmediğim Şeylerin Hikâyesi
Ucundan bucağından dokunmaya ve tutunmaya çalışıyorum adına hayat dediğimiz bu karmaşaya. Kendimi diğer seslerin arasına doğru itiyorum. Büyük bir özveri ve aynı zamanda durgunlukla. Fakat bu durgunluk asla dinginliğe yanaşmıyor, daima içimde şaibe dolu çalkantılar ile gösteriyor kendini. Alışmak için peşinden koştuğum bir rutine doğru, hızlanarak sürükleniyorlar. Yakamı mı tutuyorlar elleri ile yapışır gibi, paçamı mı tutuyorlar engel olmaya meylederek yoksa ellerimi avuçlarının arasına mı sıkıştırıyorlar hızlandırmak için, anlayamıyorum. Kendileri gibi eylemleri de aynı kuşkunun, bilinmezliğin ve hatta belki yetinmezliğin birer parçası. Bu döngünün içindeyken, ilerlemeye çalıştığım bir diğer döngünün daha göz hapsinde yuvarlanıyorum durmadan. Soluklandığım duraklar, önümden geçen minibüsler, varmayı hesap ettiğim fakat bir türlü yolumun sonunu denk düşüremediğim şehirler... Hepsi birer bekleme noktası. Hepsi çok daha çalkantılı günlere doğru beni götürmek için hazırda bekleyen, su gö